Σας καλωσορίζουμε στον κόσμο του νέου μουσικού περιοδικού Muzine. Κάθε δίμηνο θα βρισκόμαστε κοντά σας με 144 σελίδες για τη μουσική και 2 CDs με επιλογές από τους καλύτερους δίσκους που έφτασαν στα χέρια μας από όλο τον κόσμο. Συνεντεύξεις, δισκοκριτικές, fanzines, διηγήματα, κόμικς και οτιδήποτε μπορεί να ενδιαφέρει έναν μουσικόφιλο. Το εύρος των ακουσμάτων που θα αναφέρεται το περιοδικό είναι μεγάλο και περιλαμβάνει alternative, indie pop/rock, jazz, folk–ethnic, trip–hop κ.α. εκφάνσεις της σύγχρονης μουσικής παραγωγής. Στο website θα μπορείτε να βρείτε κάθε φορά στοιχεία για το τρέχον τεύχος καθώς και το track–list των CDs που συνοδεύουν το τεύχος.
Στο πρώτο τεύχος οι συντάκτες μας κλήθηκαν να διαλέξουν ανάμεσα σε 130 δίσκους από χώρες όλου του κόσμου. Επέλεξαν τους καλύτερους και σας τους παρουσιάζουν. Θα μπορέσετε να πάρετε μια γεύση τους στα CDs που συνοδεύουν το Muzine #01 σύντομα.
Οι συντάκτες του περιοδικού είναι: Μάρκος Φράγκος, Άγγελος Κ., Γιάννης Παπαϊωάννου, Μάκης Παπασημακόπουλος, Χρήστος Καρράς, Μαρία Παππά, Ελένη Μητσιάκη, Παναγιώτης Κονδύλης, Νεκτάριος Λαμπρόπουλος. Στο πρώτο τεύχος συμμετέχουν και οι: Ελευθερία Ιωαννίδου, Ειρήνη Πολυκρέτη, Μαρία Τσουκανά, Thais Aragao και με φωτογραφίες της Crapaud. Με κόμικ των Βασίλη Κωλέττη-Σταύρου Ντίλιου και σκίτσα του Μανόλη Ζουλάκη. Το περιοδικό θα συνοδεύεται από δύο (2) CD με επιλογές από τους καλύτερους δίσκους που λάβαμε. Το πρώτο θα κινείται σε alternative pop/rock ήχους και το δεύτερο σε electronica/lounge/jazz.
Προσωπικά έχω να δω καλό μουσικό περιοδικό στα εγχώρια ύδατα από την εποχή του ZOO, (κάποια μέρα θα ποστάρω όλες εκείνες τις πίσω σελίδες του με τις προφητείες που προκαλούσαν). Εύχομαι το Muzine να είναι καλοτάξιδο και οι συντάκτες του να μην πνιγούν στην αυτολατρεία και ματαιοδοξία των ημερών. Άλλωστε οι περισσότεροι είναι δοκιμασμένοι και προσωπικά χαίρομαι πολύ με το κουράγιο τους να κυκλοφορήσουν ένα σοβαρό, (ελπίζω), μουσικό περιοδικό εν έτη 2007 στην χώρα που ο κάθε μουσικογραφιάς νομίζει πως είναι ο John Peel της Ελλάδας και Κολόμβος κάθε «σημαντικής», τυχάρπαστης μπάντας του myspace. Καλό κουράγιο παιδιά κι άντε να δούμε!
by Arturo Bandini
It's Better To Burn Out Than To Fade Away 
ΟΝΤΩΣ ΤΟ ΖΟΟ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΕΡΙΟΔΙΚΑ ΠΟΥ ΚΥΚΛΟΦΟΡΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ.ΕΧΩ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΦΥΛΑΓΜΕΝΑ ΤΑ ΤΕΥΧΗ ΤΟΥ ,ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΩΣ ΜΟΥΣΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΧΩ ΕΚΕΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ .ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ MUZINE ,ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΕΠΙΤΥΧΕΙ ΤΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟΥ ΝΑ ΑΝΑΔΕΙΞΕΙ ΕΙΔΙΚΑ ΜΠΑΝΤΕΣ ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΑΞΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΑΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΝ ΣΕ ΑΛΛΑ ΜΟΥΣΙΚΑ ΜΕΣΑ . ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΘΑ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΕΙ.
pira ki egw to sonic gia na dw ti diafimisi tn «2 apo tous pio simantikous ellinikous rock and roll diskous olwn twn epoxwn» [..kai liga les dike mou] kai ti na pw… boring^3… afierwma sta diskadika: «to music machine pou opws me enimerwse o idioktitis tou leitourgouse kapote sti solonos»…
elpizw to miouzin na aksiopoiisei to dynamiko tou pou prosopika exw se idiaiteri ektimisi kai na min einai toso geloio…
apisis psakste to «the dog», se kana studio i se kana diskadiko ypogeio…
Ο Μάρκος Φράγκος και άντε 2-3 ακόμη για άλλη μια φορά στο ρολο των μπέιμπι σίτερ. Εγώ λέω να κάνουν μια βόλτα από όλα τα blog και να τσιμπήσουν μια 20ρα bloggers να τους κάνουν συντάκτες , τότε να δεις επίπεδο. Αλλά μέχρι να κάνουμε το δικό μας περιοδικό. . . ίδωμεν. Αφού με την άνοδο του internet οι φωνές ακούγονται πια και μην ακούσω κανένα να πει «δεν υπάρχουν πια μουσικοκριτικοί της προκοπής». Όποιος έχει περιοδικό και γράφονται αρλούμπες μέσα όπως πχ. στο Sonik δεν έχει καμμία δικαιολογία , πλέον. Άντε μπας και δούμε καμμιά αράδα της προκοπής μα τον Αργύρη και το Σπήλιο!!!!
Να πω και γω την αποψάρα μου…
Το ΖΟΟ «πάτωσε» και πολύ καλά έκανε και πάτωσε όπως πατώσανε και τα πάλαι πότε «σεντόνια¨του Ζήλου , καθώς τους πήρε αμπάριζα η ατακαδόρικη βιομηχανία μουσικής και λόγου.Για να καταλάβεις θα σου πω ένα παράδειγμα : «Eαν οι εκλογές άλλαζαν τα πράγματα , θα ήταν παράνομες»Η πλέον κλισέ ατάκα…
Τι θέλω να πω;Ότι το βελούδινο underground πέρασε σιγά σιγά σε στόματα Κωστοπουλέων και Γεωργελέδων.
Χώρις να υποστηρίζω δόγματα του τύπου «ό,τι είναι καλό φαίνεται και ότι φαίνεται είναι καλό» , πομπώδης διατυμπανισμοί της αθωότητας και της αγνότητας του μέσου μου μυρίζουν σα τον εμετό που έκανα το προηγούμενο σάββατο στις τουαλέτες του Closer !
Το αν το MUZINE ακολουθήσει πεπατημένες και «πετυχημένες» συνταγές δεν το γνωρίζω , αλλά ελπίζω να αποτελέσει το έντυπο των εμμονών και απωθημένων των συντακτών του και όχι το υπερφίαλο , δήθεν αντικειμένικο περιοδικό wanna be κανάλι τηλεόρασης .
Ας αποτελέσει λοιπόν ένα μέσο εξωτερίκευσης και εκτόνωσης και ας πατώσει στο τέλος ! Τότε προσωπικά θα το λατρέψω.Όπως λάτρεψα και το ZOO !
Φόρα φόρα κατήφορα , μπρος γκρεμός και πίσω γκόμενες !
ή που θα έιναι φανζίν ή που δε θα είναι. εγώ θέλω φανζίν. αντικειμενική ενημέρωση βρίσκω στο 5λεπτο, προσωπικές απόψεις θέλω γεμάτες ακρότητες, αφορισμούς, ισοπεδώσεις, αναλύσεις, και ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ κριτικές, όπως συζητάμε μεταξύ μας
Hello, babysitter εδώ (LOL) – ενας από τους «δύο – τρεις».
Guys congrats, χτες σας ανακάλυψα και σας έβαλα και link στο δικό μου.
To Muzine θα είναι τίμιο αν μη τι άλλο γιατί δεν θέλει να κρατήσει καμία ισορροπία.
Θέλω όταν πέσει στα χέρια σας να μου πείτε πώς σας φάνηκε.
(Εσείς μετράτε).
Cheers.
Loan Me a Dime: Ανταποδίδουμε, βεβαίως βεβαίως, το λινκ και αναμένουμε την κυκλοφορία!Ευχόμαστε τα καλύτερα!
p.s το lexicon of love παραμένει το νο1 άλμπουμ (αν θυμάμαι καλά)?
ps2 αν ισχύει το άνωθεν, ο κόσμος είναι μικρός. τόσος όσο ένα δισκάδικο του κέντρου όπου χάρη σ’ αυτό, εγώ και ο Get Funky έτυχε να θέσουμε στην κρίση σου κάποια κείμενα.