Euro 1988 (20 χρόνια πριν)

Κυρίες και κύριοι, μάλλον μόνο κύριοι καλύτερα, πέρασαν 20 χρόνια από τότε που ο δεκάχρονος τότε Arturo Bandini με το μικρό του χαρτζιλίκι κρατημένο σφιχτά στην παλάμη του, (κλαψ, δραχμούλα μου εσύ), κατευθυνόταν στον ψιλικατζή της γειτονιάς για να αγοράσει το άλμπουμ της ιστορικής Panini και τα πρώτα του φακελάκια με τους ποδοσφαιριστές των ομάδων που θα έπαιρναν μέρος στο Euro του 88’ και στα γήπεδα της Γερμανίας. Τραυματισμένος ψυχολογικά από το μουντιάλ του Μεξικού όπου ο μισητός Μαραντόνα είχε αποκλείσει την αγαπημένη του Αγγλία ο μικρός Arturo ήλπιζε σε δύο πράγματα εκείνο το καλοκαίρι. Πρώτον: ο Γκάρι Λίνεκερ ή αλλιώς Σβαρνιάρης όπως τον είχαν βαφτίσει με τον Vertigo, να πάρει αμπάριζα όλες τις άμυνες στο διάβα του, ο Πίτερ (μπαίνει πρώτα γκολ και μετά εκτινάσσομαι) Σίλτον να σώσει τα γκολπόστ του με την ελπίδα να μην πάμε στα πέναλτι και η Αγγλία να κατακτήσει το τρόπαιο. Δεύτερον: ο Bandinis να καταφέρει να μαζέψει όλα τα αυτοκόλλητα του άλμπουμ και να το ολοκληρώσει με οποιοδήποτε τίμημα, ακόμη κι αν αυτό ήταν να γράψει ένα δακρύβρεχτο γράμμα στην εταιρεία κι εκείνη να του στείλει τις σπάνιες πόζες του Berni (μασκότ του Euro), το οποίο κι έγινε. Το άλμπουμ ολοκληρώθηκε, η Αγγλία έκανε τρία στα τρία…στις ήττες και ο μικρός Arturo αποφάσισε να υποστηρίξει την Ολλανδία μιας και ως φανατικός Μιλανέζος στήριξε τις ελπίδες του να χαρεί στο φονικό δίδυμο Γκούλιτ – Φαν Μπάστεν.

Με περηφάνια λοιπόν σας παρουσιάζω εκείνο το φοβερά καλαίσθητο άλμπουμ που συμπληρώθηκε μέσα σε βάσανα και διαδρομές, αναζητήσεις των σπάνιων αυτοκόλλητων σε διαφορετικά περίπτερα της Καλλιθέας και κλεμμένα μεταλλικά εικοσάδραχμα από την τσέπη του μπαμπά!

Εξώφυλλο – εσώφυλλο και ιστορία των προγούμενων Euro

Πρόγραμμα συμπληρωμένο – Γήπεδα και ο Berni

Δυτική Γερμανία και η αλήτρα ο Λιτμπάρσκι

Ιταλία και ο εικοσάχρονος τότε Μαλντίνι

Δανία και ο παραλίγο προπονητής του βάζελου, Λάουντρουπ

Ισπανία και ο πρώην προπονητής του βαζελου Μουνιόθ

Αγγλία και Χέτλει ο χαιτάς

Έιρε και το κλασικό μουστάκι του Όλντριτζ

Ολλανδία η τροπαιούχος. Η τριπλέτα Ράικαρντ – Γκούλιτ – Φαν Μπάστεν θα σάρωνε τα πάντα.

Σοβιετική Ένωση – οι γαύροι Προτάσοφ, Λιτόφτσενκο και ο μεγάλος ηττημένος Ντασάεφ.

Τα κοράκια και το οπισθόφυλλο

Κι ένα από τα καλύτερα γκολ όλων τον εποχών από έναν από τους μεγαλύτερους σέντερ φορ ever, που θα σημάδευε για πάντα εκείνον τον θεσμό!

Άιντε σήμερα να στηθούμε και για τον επόμενο μήνα στους δέκτες μας με τον ανεκδιήγητο Βερνίκο να σαρώνει τα πάντα στο διάβα του, παρακολουθόντας το φετινό Ευρωπαικό και περιμένοντας τα σαπάκια του Ρεχάγκελ που λέει κι ο Γεωργίου για μια καλή εμφάνιση. Διοργάνωση χωρίς Αγγλία όμως, είναι σαν τον Τόνι Άνταμς χωρίς αλκοόλ, τον Πωλ Γκασγκόιν χωρίς δάκρυα και τον Πίτερ Σίλτον χωρίς την διαδικασία των πέναλτιζ!!! Καλό Euro μάγκες!!!

by Arturo Bandini

11 responses to “Euro 1988 (20 χρόνια πριν)

  1. CM: Τι να πω! με έστειλες! Ο παππούς μου είχε περίπτερο και πάλι δεν είχα καταφέρει να τα συγκεντρώσω όλα.

  2. Αψογος!!!
    Και εσυ για το post και ο Van Basten για το γκολ που εβαλε…

    Αν και αυτο το EURO ειναι απο αυτα που εχω «χασει»(φανταρος)

  3. Loan Me a Dime: Tony Adams απ’τον ορκισμένο οπαδό της Τσέλσι Strummer. http://www.youtube.com/watch?v=yv0Y4na9uLo

  4. Arturo Bandini: Άσε ρε Loan me, μετά από εκείνο το παιχνίδι έκανα να συνέλθω δυο βδομάδες! Κατάθλιψη.

  5. Loan Me a Dime:»a rope,a tree,let’s hang the referee»

  6. Τί μου θύμισες τώρα ρε συ….Πάω να τα ψάξω. Όλο και κάπου θα τα έχω χωμένα

  7. Οι πουστιές της Panini ήταν πασίγνωστες. Υπήρχαν κάποιοι παίχτες πανσπάνιοι και κάποιοι άλλοι που τους έβρισκες συνέχεια. Στο mundial του 86, αφού είχαμε φτάσει στο τέλος, πετυχαίναμε συνέχεια τον Marek Ostrowski της Πολωνίας που μας είχε σπάσει τα νεύρα. Αυτό το όνομα μου έχει μείνει από τότε.
    Το 88 υποστήριζα Σοβιετική Ένωση γιατί είχα εντυπωσιαστεί το 86 με τις γκολάρες-καραβολίδες του Βισίλι Ράτς και του Μπελάνωφ στο φουκαρά τον Ντίστλ στο 6-0 με την Ουγγαρία. Στα νοκ-άουτ το κωλόπαιδο ο Σίφο μας έκλεισε το σπίτι. Tο 88 ο Μπελάνωφ έχασε το πέναλτι στον τελικό και μας βύθισε στη θλίψη. Η γκολάρα του Βαν Μπάστεν είναι η καλύτερη ever.
    Βλέποντας το άλμπουμ της Panini μού ‘ρχεται να κλάψω. Όπου νά ‘ναι αρχίζει το Αυστρία-Κροατία (διπλό το κόβω). Επανέρχομαι κατά τις δώδεκα με post.

  8. sta nok aout de sou ekleis to spiti. to koraki o diatitis pou den tone thymamai twra sto ekleise.
    ti epoxes… poios de tha ksexasei to gol kolofardia tou klinsman enantion tou eire (brady, stapleton, joughton, aldridge klp), poios de ksexasei to viasmo twn germanwn apo tou sollandoi klp

  9. Μεταμεσονύχτιος αγώνας της ομαδάρας της Σοβ. Ενωσης με το Βέλγιο. Ο Rayman έχει δίκιο. Ποιος Σίφο; Οι επόπτες έκαναν πάρτυ και πλάκα στους Σοβιετικούς τουλάχιστον σε 3 ακραίες περιπτώσεις. Κωλομουντιάλ εκείνο του 86.
    Τα λιοντάρια μας είχαν χαρίσει αξέχαστα ξενύχτια. Μετά εμφανίστηκε εκείνο το βρωμόχερο…
    Η ιστορική ατάκα από εκείνο το Mundial είναι του Κατσαρού:
    «Βρέχει βροχή στο Μεξικό» ….

    Για το 90 τι να πούμε…Γκολ από κωλόφαρδη κόντρα, οι βλαχοχεταίοι με εντολή προφανώς του Αδόλφου να σπάνε τα πόδια και τα νεύρα του Gazza, δοκάρι, ακυρωθέν γκολ και η γνωστή κατάληξη…

    Ο Μπαντίνης μας έκανε χάλια πάλι.
    Δεν ήταν άσχημη η ομάδα το 88. Αλλά όταν ξεκινάς με ήττα, όλα στραβώνουν…
    «One Brian Robson, there’s only one Brian Robson,
    One Brian Roooobson, there’s only one Brian Roobson»…

  10. Παράθεμα: έξι(66) « Drugstore Rock & Roll

Αφήστε απάντηση στον/στην Rayman Ακύρωση απάντησης