Past Treasures # 4

Πεταλούδες δεξιά κι αριστερά, λουλουδάκια που σκορπάνε αλλεργίες πάνω κάτω, ένας ήλιος που προσκυνάει αγοράκια και κοριτσάκια να πιάσουν καλαμάκια στα χέρια και παγωμένα καφέδια στο ποτήρι. Χρώματα παντού και ο κύριος σούπερσταρ έτοιμος να θυσιάσει τον κώλο του για το ανθρώπινο είδος άλλη μια χρονιά…ευχαριστώ δεν θα πάρω…μια βότκα παρακαλώ για τον Bandini…και γκαραζιές…μπόλικες γκαραζιές…

Το σημερινό Past Treasures θυμάται ένα single κι ένα άλμπουμ από δύο ξεχωριστές μπάντες που η καθεμιά άφησε τα δικά της σημάδια με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στα γκαραζοξέφτια που τραγουδάνε ακόμη, φτύνοντας και ιδροκοπώντας σε μαύρα πατώματα που δεν τα ‘δε ποτέ ο ήλιος. Το φανταστικό split single του σημερινού Past Treasures ακούει και γράφει…

A side

Lime Spiders…Slave Girl

Ένα κοκτέιλ που όποιος στο διάολο το πίνει δεν ακούει απολύτως τίποτα, έδωσε την έμπνευση στον τραγουδιστή και ψυχεδελογκαραζιάρικη ψυχή Mick Blood να ονομάσει την αυστραλέζικη μπάντα του Lime Spiders. Μετά από ένα promo εφτάιντσο κι ένα άλλο διπλό στις ίδιες ίντσες, οι Αυστραλοί «πότες» κυκλοφορούν το πρώτο τους κανονικό single στην πάντα ιστορική Citadel Records. Το Slave Girl που ξεμύτισε το 1984 άνοιγε τις support συναυλίες της μπάντας σε συγκροτήματα όπως οι Sunnyboys και οι Hoodoo Gurus. Αλυσίδες κροτάλιζαν κάτω από γυναικεία ooh ooh αισθαντικά φωνητικά και το πάρτι ξεκινούσε. Ένας γκαραζοβρώμικος γλυκός ήχος εκ Αυστραλίας μεριάς που χέστηκε για το γυναικείο είδος και σεξοφέρνει στα σαρκαστικά του σταματήματα έβαζε φωτιά στα υπόγεια των καγκουρό μεταλαβαίνοντας τους πάντες στην δικιά τους ιστορία. Οι Lime Spiders άφησαν τα δικά τους σάλια στα χώματα της αυστραλέζικης σκηνής εκείνη την εποχή και ειδικά με την απίστευτη δισκάρα τρία χρόνια αργότερα, The Cave Comes Alive! Για τα περίεργα κιτάπια τώρα, το κοκτέιλ που βάφτισε το όνομά τους περιείχε παγωτό βανίλια και σόδα λεμονάδα…άκουσον άκουσον!

B side

The Radiacs…Hellraiser

Τρία χρόνια πριν, η σωτήρια εταιρεία Anagram Records επανακυκλοφόρησε το ιστορικό και κατηργημένο LP μιας μπάντας από το Sheffield της Αγγλίας που όσοι υποψιασμένοι ψυχομπιλάδες έχουν στην δισκοθήκη τους σε βινύλιο, φιλάνε τρομαγμένοι σαν τα ανθρωπάκια του εξωφύλλου. Οι εγγλέζοι Radiacs έβγαλαν δύο μόλις δίσκους ο οποίος τερματικός ήταν live και αμέσως μετά χάθηκαν στην λήθη. Το ομώνυμο κομμάτι του μοναδικού στούντιο άλμπουμ τους, που παρουσιάζει ο γραφών σε τούτη εδώ την στήλη είναι ένα σχεδόν δυομισάλεπτο έπος που αν το έχει ακούσει ο σπυριάρης Alex Turner θα το κατακλέψει για το επόμενο πόνημά του με τις Τελευταίες μαριονέτες της σκιάς. Τα υπόλοιπα τραγούδια του Hellraiser κινούνταν σε fifties γκαραζοψυχοπεδία με νταντά τον Elvis Presley και ανήσυχο πατέρα μετά τα μεσάνυχτα τον αγαπημένο Lux Interior. Κάπου έξω απ’ το παράθυρο ο μέγιστος Link Wray μαθαίνει στα πιτσιρίκια πως να δίνουν τον ρυθμό. Οι Radiacs διέλυσαν tο μαγαζί την αποφράδα χρονιά του 1988 και τα μέλη τους διασκορπίστηκαν σε ιστορικές μπάντες όπως οι Meteors και οι Blue Devils. Μεγιά μας η άνοιξη!

by Arturo Bandini