Αφέλειες για αφελείς…

 

 

Έρχονται σιγά σιγά τα Χριστούγεννα… Το κατάλαβα, όταν έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελάει με τις χριστουγεννιάτικες συσκευασίες της κόκα κόλας (το συνειδητοποίησα όταν τελικά αγόρασα την εξάδα…)

 

Φέτος είναι καιρός για αλλαγές. Με ένα κούρεμα, μεταμορφώθηκα playmobile-βελανίδι-ιπποκόμος-κομοδίνο με σεμεδάκι και ένα τασάκι πάνω του… Για να βρώ το μετωπό μου, ζητάω βοήθεια.. Τις προάλλες, εγκλωβίστηκε στις αφελειές μου ένας πωλητής γυαλιών επειδή του ζήτησα να δοκιμάσω κατι γυαλιά… Αναγκάστηκε να κολυμπήσει για να βγεί στην στεριά.

 

Αγόρασα μία συλλογή με Gospel κομμάτια και κατάλαβα οτι κανένας δεν ξέρει που είναι ο Χριστός-Θεός. Όλοι προσπαθούν να τον βρούν. «Where is the lord» ο ένας, «Where is jesus»  ο άλλος. Αν τον βρείτε, πείτε μου το, για να γιορτάσω και εγώ φέτος τα Χριστούγεννα.. 

 

Αγόρασα και κάλτσες, για να ταιριάζουν με το μαλλί..

 

Ακούω συνέχεια Camp Records  (ανακάλυψη του Αrturo Bandinio-διορθώστε με αν κάνω λάθος, παρακαλώ τους συνεργάτες). Μια εταιρεία του ’60 με gay κομμάτια όπως το «Homer, the happy little homo» και το «Mixed nuts». (την συγκεκριμένη εταιρεία θα την αναλύσουμε και σε επόμενα ποστς).

 

Προσπάθησα να γράψω ένα λίγο πιο σοβαρό κείμενο, ένεκα (τέλεια λέξη…) των Χριστουγέννων, αλλά το απέφυγα… Αν θέλετε να διαβάσετε ένα σοβαρό κείμενο, κλείστε τον υπολογιστή και ανοίξτε κανα βιβλίο.

 

Πήρα επιτέλους στα χέρια μου το «Yesterday and Today» των Beatles.. Το «Butcher cover», με τα αγόρια να κρατάνε κεφάλια μωρών και κρέατα λουσμένα με αίμα και χαμόγελα. Άντρες, παιδί μου…

 

Το παρακάτω βίντεο κλιπ, το είδα τυχαία και θα ήθελα να το αφιερώσω στα αγόρια του μπλόγκ… Γιατί όταν μεγαλώσω, θα ήθελα να γίνω cool.. Και όχι να βγάζω τα ματάκια μου με τα ίδια τα χεράκια μου, με το βιντεο…

 

 

 

Beyonce – Single Ladies

 

 

 

By Santa Carol….