20 καινούριοι δίσκοι, 15 τραγούδια, 20 και κάτι επανεκδόσεις. Ότι γράφτηκε και πέρυσι στην αντίστοιχη λίστα για τα μουσικά πράγματα υποστηρίζεται κατά γράμμα. Ότι, μουσικοκεντρικά και μη, αναλύθηκε κατά τη διάρκεια της χρονιάς, ισχύει και υπερασπίζεται μέχρι τελείας. Συγχωρέστε μου τη λακωνικότητα, αλλά ποιος έχει ανάγκη για άλλη μια ναρκισσιστική ανασκόπηση, περισσότερα τσιτάτα αυτοπροβολής και τσαμπουκαλίδικα μισόλογα, όταν το 2008 είχε ένα τόσο ταραγμένο φινάλε; «Μήπως κοιμόμουν, όταν οι άλλοι υποφέρανε;», έγραψε κάποτε ο Μπέκετ.
Μη σας αποπροσανατολίζω. Ένα είναι το ζητούμενο με τέτοιου είδους λίστες, ένας είναι ο στόχος αυτού εδώ του blog. Να καταθέτουμε τα τραγούδια και τους δίσκους που μας λυγίζουν τα πόδια και που μας δίνουν κουράγιο στις γροθιές. Να φανερώνουμε ποιοι είμαστε, να παραθέτουμε απόψεις, να είμαστε κανονικοί, στενοκέφαλοι, πειραγμένοι μουσικόφιλοι κι επιτέλους…Να γράφουμε και να συζητάμε για μουσική.
Για το Back To Mono,
Loan Me a Dime…
«Αν ήταν κάποιοι άλλοι, θα τραύλιζαν για οίκτο, θα στυλιζάριζαν τη θολούρα της ατμόσφαιρας, θα απομακρύνονταν απ’ τη φύση τους και θα βούταγαν στο συρμό της εποχής. Τουναντίον, έφτιαξαν έναν “Cure” δίσκο, εγκαλώντας και τον συμπαραγωγικό ηλεκτρισμό του Keith Uddin, σαφώς καλύτεροι απ’ την προ τεσσάρων χρόνων δουλειά τους, σαφώς πιο εμπνευσμένοι από νεόκοπους αυτόχειρες.»
19) Solomon Burke “Like A Fire”
«Στο φετινό του άλμπουμ, το λατρεμένο Τοτέμ παραμένει αυτό που ξέρεις και θες. Χωρίς να έχει να αποδείξει τίποτε, αγνός και προσηνής εμπνέει σεβασμό, ο φίλος σου, ο πατέρας σου, ο ίδιος και απαράλλαχτος ψυχωμένος τραγουδιστής που ποτέ δεν υποδύθηκε τίποτε πέρα απ’ τον εαυτό του. Ένας δοξασμένος φύλακας για όσους εισάκουσαν τη φωνή του.»
18) Baby Charles “Baby Charles”
«Κοντολογίς, δεν μιλούμε για ένα απόμακρο έργο τέχνης, αλλά για ένα deep funk δίσκο, με ντραμς που κουλαντρίζουν, Hammond-ικά ξεπετάγματα, που απ’ τη μια μπορεί να περνά από latin διαδρόμους, να στρίβει σε mod δωμάτια και να ξαπλώνει σε ανατολίτικα jazz πατώματα, πάντοτε όμως σε στιβαρές funk βάσεις, υπό την καθοδήγηση ενός έμφυτου groove.»
17) Scarlett Johansson “Anywhere I Lay My Head”
«Τι κι αν η παραγωγή του Dave Sitek των TV On The Radio έφερε το δίσκο στα πρότυπα της 4AD, των Cocteau Twins και των This Mortal Coil, τι κι αν η, τρόπον τινά vamp, Scarlett ακούγεται τόσο κάτω και μέσα στον ήχο όπως οι Jesus, οι My Bloody Valentine, οι Ride, τι κι αν ο Bowie πέφτει μαζί της στις σκόνες του shoegaze εκεί που τα κομμάτια τού Waits διασκευάζονται πραγματικά, ο δίσκος κατοχυρώθηκε a priori κακός κι εκείνη ματαιόδοξη, άφωνη.»
«Το πιο βρώμικο fuzzed πράγμα που έφτασε στα αυτιά μας φέτος» (είπε ο CM).
15) Fire On Fire “The Orchard”
14) James Jackson Toth “Waiting In Vain”
13) The Bookhouse Boys “Bookhouse Boys”
«Λονδίνο. Στη νυχτερινή πόλη, ο Richard Hawley βαστώντας μια σανίδα του surf χτυπάει στην πλάτη τον Cave. Ο Tom Waits μπαίνει στον καυγά κι ο Badalamenti σπάει ένα μπουκάλι σε μια κιθάρα.»
«Μια πιτσιρίκα συμφιλιώνει συνθέσεις, ωραιοποιημένου ρετρό, soul εμπειριών, χάρτινης μελαγχολίας και ευμετάβλητης, αλλά δοτικής και ευαίσθητης, θηλυκότητας. Και ναι, έχει ψυχή που βασικώς συναρτάται με τη μνήμη της. Σκληρή σύμφωνη με κομβικά συμβάντα και διαρκώς πολιορκούμενη από ηλιοβασιλέματα.»
11) Nicola Conte “Rituals”
10) Jose James “The Dreamer”
9) Cat Power “Jukebox” (& Dark End Of The Street Ep)
«Πήρε τα κιτάπια της, έκοψε τις σελίδες με τα τραγούδια που αγαπούσε όσο περνούσαν τα χρόνια, έβαλε ένα τσιγαρόχαρτο από πάνω και τα ξαναέγραψε για μια τελευταία φορά, μιας και τώρα πρέπει να πάρει νέο τεφτέρι. Μέχρι τότε όμως, εγώ χάρηκα που γνώρισα ένα κορίτσι που φυλά αναμνήσεις…»
8 ) James Hunter “The Hard Way”
«Άλλωστε ο Hunter δεν υπόσχεται φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Στην ουσία, είναι ένα φοβερό δόλωμα για να κατεβάσεις απ’ τις ντάνες σου, τους δίσκους των Sam Cooke και Van Morrison που έχεις να ακούσεις καιρό, να ξεψαχνίσεις τα doo wop που έχεις ξεχάσει και να χαζέψεις με μερικά δωδεκάμετρα που αραιά και που θυμάσαι.»
7) Nick Cave & The Bad Seeds “Dig!!!Lazarus Dig!!!”
«Ανάμεσα στον Hemingway και τη λαγνεία, τον Bukowski και τα αφοπλιστικά μειδιάματα, η πάντοτε γνώριμη παρέα καλεί τα πνεύματα για 14η φορά σ’ ένα ακούραστο και βέρο rock & roll πανηγύρι, ανανεώνοντας τα χάσματα που περίσσεψαν απ’ τις ξεδραντιοπιές του Grinderman κι εγκαλώντας το λυρισμό όπως αυτός ήχησε στον Ορφέα.»
6) The Felice Brothers “The Felice Brothers”
«Μια ωδή για χαρακτήρες, τοπία και ήχους ξεχασμένους. Μια αφιέρωση για τον Woody και τον Bobby, τον Levon, τον Robbie και την παρέα τους. Θυμίζει το θέαμα των νάνων και των ζογκλέρ, το κυνήγι στις πεδιάδες με κοπάδια αλόγων, το σήκωμα της φούστας στα «καν-καν» μπαλέτα, τα λογύδρια των βλογιοκομμένων μπάρμεν, τα αστεία του Bruce και τα παράσιτα από χαλασμένα τρανζίστορ.»
5) Murder By Death “Red Of Tooth And Claw”
«Το Red of Tooth and Claw βρωμοκοπάει από την αρχή ως το τέλος ουίσκι, μπαρίλα, πουτάνες που πέφτουν στο κρεβάτι μονάχα για ένα δολάριο, φιλίες που δεν μυξοκλαίνε αλλά γονατίζουν, νεκροκεφαλές δίπλα από δυο ετοιμοπόλεμους πιστολέρο.» (είπε ο Α.Β.)
4) Marianne Faithfull “Easy Come, Easy Go”
«18 αυτόφωτα τραγούδια που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε καταχρηστικές περιγραφές, όμως τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Η Marianne Faithfull εκβίασε στη ζωή της τον πόνο και τις καταστάσεις. Όποτε δισκογραφεί μπορεί να ζωντανεύει τις αναμνήσεις της με τρόπο που τα τραγούδια να γίνονται υπόθεση πολύ προσωπική. Είναι αυτή της η απεύθυνση που κυριεύει και λατρεύεται.»
3) The Black Keys “Attack & Release”
«-Αφού, η μπάντα παίζει σύγχρονο κιθαριστικό blues. Είναι άψογοι πια ως νοσταλγοί κι ως εκσυγχρονιστές των στακάτων ρυθμών που έχουν στοιχειωθεί απ’ το νέγρικο μόχθο, ανά τις εποχές.»
2) Menahan Street Band “Make The Road By Walking”
«Η ρυμοτομία κι η αρχιτεκτονική της περιοχής έγινε πραγματεία μουσικής ανασύνθεσης, η soul γεννήθηκε εύληπτα και εξωστρεφώς απ’ την αστική μελαγχολία, η funk ξεπρόβαλλε μέσα απ’ το πνεύμα αντίστασης ενός graffiti συνθήματος και το afrobeat διένυσε μια πολύτιμη ηχογράφηση που κατεργάζεται με τρομερή σημασία τα πάθος, το ρεαλισμό και την αγάπη μιας παρέας για μια γειτονιά της Νέας Υόρκης.»
1) Last Shadow Puppets “The Age Of The Understatement”
«Οι Miles Kane και Alex Turner πέταξαν, μες στη φούρια της φήμης τους, περίσσιο ταλέντο και μπόλικη βιασύνη στις παρτιτούρες και στα τετράδιά τους. Λες και απνευστί, έφτιαξαν, χωρίς αμφιβολία απαίδευτα και κάπως «σιξτάδικα», έναν απ’ τους καλύτερους δίσκους για το 2008. Τον προσωπικό μου καλύτερο μέχρι στιγμής. Είμαι περίεργος να δω τι επιφυλάσσει το μέλλον, για τους φίλους μου. Είτε φορώντας ζιβάγκο, είτε κρατώντας τις κιθάρες τους.»
The 15 Songs
1) The Last Shadow Puppets “My mistakes Were Made For You”
2) Menahan Street Band “Going The Distance”
3) Naomi Shelton & the Gospel Queens “What Have You Done?”
4) The Black Keys “So He Won’t Break”
5) Nicola Conte feat. Jose James “The Nubian Queens”
6) The Felice Brothers “Frankie’s Gun!”
7) Murder By Death “Spring Break 1899”
8 ) Nick Cave & the Bad Seeds “Midnight Man”
9) Duffy “Distant Dreamer”
10) Diplomats Of Solid Sound feat. the Diplomettes “Trouble Me”
11) The Bookhouse Boys “Tonight”
12) James Jackson Toth “The Dome”
13) Baby Charles “The Sphinx”
14) Jack White & Alicia Keys “Another Way To Die”
15) Kindred Spirits Ensemble feat. Rooks Jonker and Jimmy Rage “Prince of Peace”
V/A-Reissues
20) “Hear, O Israel. A Prayer Ceremony In Jazz” (Jonny/Trunk)
19) V/A: Give Me Love. Songs Of The Brokenhearted, Baghdad, 1925-1929 (Honest Jons)
18 ) V/A: Sprigs Of Time. 78s From the EMI Archive (Honest Jons)
17) The Dave Davani Four “Fused” (Wah Wah)
16) Kenny and The Kasuals “1966-1968. The Singles…plus” (Missing Vinyl)
15) V/A: Do Wah Diddy Words And Music By Ellie Greenwich and Jeff Barry (Ace)
14) V/A: Break-a-way The Songs Of Jackie DeShannon 1961-1967 (Ace)
13) Melvyn Price Rhythm and Blues (Wax Poetis)
12) Build an Ark “Peace With Every Step” (Kindred Spirits)
11) V/A: The Complete Motown Singles Vol 10: 1970 & Vol. 11A: 1971 (Universal)
10a) V/A: “Wayfaring Strangers: Guitar Soli” (Numero Group)
10b) V/A: “Soul Messages From Dimona” (Numero Group)
9a) V/A: You Heard It Here First (Ace)
9b) The Bert Berns Story “Twist And Shout. Volume 1. 1960-1964” (Ace)
8 ) The Jerry Ragovoy Story: “The Time Is On My Side 1953-2003” (Ace)
7) V/A: Living Is Hard. West African Music In Britain, 1927-1929 (Honest Jons)
6) V/A: Take Me To The River A Southern Soul Story 1961-1967 (Kent/Ace)
5) Rodriguez “Cold Fact” (Light In The Attic)
4) Philip Cohran and the Artistic Heritage Ensemble “The Malcolm X Memorial” (Mississippi Records)
3) Art Ensemble of Chicago «Les Stances a Sophie» (Soul Jazz)
2) Bod Dylan Tell Tale Signs: The Bootleg Series Vol.8 (Columbia)
1) African Scream Contest: Raw & Psychedelic Sounds From Benin & Togo 70s” (Analog Africa)
It's Better To Burn Out Than To Fade Away 
Wow! Proswpika, i kalyteroteri lista tou loan me pou exw dei pote!
cheers 😉
καλη σου χρονια και χρονια πολλα,
και φετος ξεχωριστη η λιστα σου με τις ετησιες επιλογες,
την Faithfull την ερωτευθηκα το ’87 με το δισκο της «Strange Weather» και απο τοτε τιποτα αλλο,
θα παω να ακουσω και το φετινο της αλμπουμ μιας και το προτεινεις
καλη χρονια και απο εμενα.
το 1 και το 3 στα reissues ειναι ολα τα λεφτα, κολλησα!
Loan Me a Dime:thanx guys και καλή χρονιά.(parafinne δώσε εκ νέου μια ευκαιρία στη Μαριάννα)
Παράθεμα: Paraffine» Blog Archive » MUS1CAL M0M3NTS 0F 2008